حیا
نداشتن حیا یکی از عوامل بی حجابی زنان و چشم چرانی مردان در جامعه است.
حیا یعنی شرم، یعنی اینکه انسان از ترس ملامت دیگران از انجام کاری خودداری و پرهیز کند.
مفهوم حیا یک مفهوم عاطفی است که پشتوانه‌های حجاب را که مفهومی رفتاری است، فراهم می‌کند. اگر این حس برای فردی ایجاد شود که مورد توجه خداست و خداوند و فرشتگانش ناظر او هستند، دیگر گناه نکرده و حرمت ارزش‌ها را حفظ می‌کند.
امام محمد باقر (علیه السلام) می فرمایند: چهار چیز است که در هر کس باشد، ایمانش کامل می شود و گناهانش پاک می شود و پروردگار خود را ملاقات کند در حالی که خداوند از او راضی باشد که از جمله ی آنهاست: "حیا از هر کار زشت در نزد خداوند و مردم". (خصال)
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: حیا و ایمان در کنار همدیگر و در یک ردیفند؛ چون یکی از آن دو رفت، دیگری هم در پی آن می رود. (اصول کافی، ج3، ص 165)
حیا از نشانه های ایمان است و شخص با ایمان در بهشت است. (اصول کافی، ج3، ص 165)
ایمان ندارد کسی که حیا ندارد. (اصول کافی، ج3، ص 166)
بهترین زنان شما آن زنی است که چون با مرد بیگانه باشد، لباس محکمی از حیا و عفت در بر کند. (زندگانی حضرت زهرا(س)، محلاتی، ص108)
راه هایی که پیامبر اسلام (ص) جهت بدست آوردن حیا معرفی کرده اند: (زبده الاحادیث، ج2، ص321)
1. نباید هیچ یک از شما بخوابد مگر اینکه مرگ (یاد مرگ) در نظرش باشد.
2. باید حفظ کند سر و آنچه در اوست (نگهداری چشم، گوش، زبان و ...).
3. حفظ کند شکم و آنچه در اوست (حرامخواری، شهوترانی).
4. باید به یاد قبر و پوسیدن در آن باشد.
5. هر کس آخرت را بخواهد، پس باید زینت زندگانی دنیا را رها کند (پرهیز از دنیا طلبی، تشریفات، تجملات نامشروع و قطع طمع).
