کاش بال داشتم!
کاش بال داشتم ! کاش کنار این همه حس های زمینی آسمانی بودم !
کاش چادرم بال میشد و پرواز میکردم ، نمی ماندم در آن کافه و کنار دوستان جدید !
کاش معجزه میشد
سرم سوت میکشید از تمام حرف های زمینی و حس های دست و پاگیر !
چهار پنج نفر دور هم جمع شده باشیم و حرف بزنیم از روزگاری که حس های زمینی خفه اش کرده ، تمام حس های جدید ادم های زمینی ! از دوست پسرها شان گرفته تا رنج از دست دادنشان تا مارک های گران خیابان های بالای شهر تا فکرهای عجیب و غریب کار پیدا کردنشان برای پول بیشتر!
حس های زمینی خفه ام میکرد ، .
من خودم قسمتی از آن ها بودم من هم دلم به زمین گیر کرده بود
اما کاش بال داشتم
کاش چادرم بالم میشد و پرواز میکردم
کاش یه کمی فقط یه کمی آسمانی میشد دلم ...
[ يكشنبه, ۲ اسفند ۱۳۹۴، ۰۷:۱۵ ب.ظ ] [ فاطمه باغبان ]
[ ۱ ]
