وقتی مشکی مد باشه : خوبه
وقتی رنگ مانتو شلوار باشه :خوبه
وقتی رنگ عشقه :خوبه!
وقتی رنگ کت و شلوار باشه: با کلاسه!
وقتی لباس های شب تو مهمونی ها مشکی باشه باکلاسه!

اما

وقتی رنگ چادر من مشکی شد
بد شد!
افسردگی می آورد!
دنبال حدیث و روایت  می گردند
که رنگ مشکی مکروهه!
مشکی تا جایی که برای لباس های شما بود خوب بود و باکلاس به ما که رسید بد شد
من و متهم می کنید به افسردگی به دل مردگی
و من توی زندگی دنباله لحظه ای هستم که افسردگی گرفتم به حکم شما!
چرا حجاب را مساوی با افسردگی می دانید!
 دوست دارم چادر مد شود
مشکی رنگ عشق باشد
عشق به خدا بدون افسردگی! قشنگه

برداشتن حجاب از سر تو مقدمه ای می شود بر برداشته شدن حجاب از چشمان دیگران

به چشمان خیره ی دیگران به خودت, ایراد مگیر که مقصر خود تو هستی...

نیشخندی زد و گفت: مگر این معشوقه دلبری میداند!؟

مگر این چادری عهد قجر،عشوه هم میفهمد!؟

تو بگواصلا نازی به صدایش باشد!؟

جلوه ی تن، رخ زیبا و ادا ملتفت است!؟

تاب گیسو بلد است!؟

من همش زیر لب خندیدم...

او چه داند تو چگونه دل ما را بردی!؟

او چه داند که زن و گوهر هستی چه بود!؟

یاد دیدار نخست بودم،با همه سادگی و حجب و حیا میرفتی

نه نگاهت به کسی

نه زدی چشمک و نه خنده ی بیجا،

زهرا مامان بیا صمیمی باشیم

مثل دو تا دوست قدیمی باشیم

بیا با هم حرف بزنیم بخندیم

در رو به روی غصه ها ببندیم

درسته دختر خوبه دلبر باشه

تو خوشگلی از همه کس سر باشه

جلوه تو ذات دختره می دونم

کار خداست مقدره می دونم

همه می گن دخترا برگ گلن

دادش میگه البته یه کم خلن

چسب روی دماغ یعنی که زشتن

به فکر خط خطی سرنوشتن

پشت ای رنگ و روغنا دروغه

پشت اینا یه طرح بی فروغه

مردا میگن که خوشگلا نجیبن

راستش و بخوای دخترا مثل سیبن

سیب زمین افتاده بو نداره

رهگذر هم پا رو دلش می ذاره

سیب های روی شاخه چیدن دارن

از دست باغبون خریدن دارن

بهار خانوم دل نگرون توام

دلواپس روز خزون توام

خدایا...

ما برای تو تیپ زده ایم؛مگر غیر اینست....؟

بگذتر نپسندنمان...

مارا چه به نگاه غیر...؟

همین که بنده خوش تیپ توییم...

مارابس.....

« رویی که روز شبنم گر بکشد نقاب پرتو دهد چنانکه شب تیره اختری

حیف باشد بر چنان تن پیرهن ظالم باشد بر چنان صورت نقاب

گر تو پری چهره نپوشی نقاب تو به صوفی به زیان آور

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

بارها گفته اند این روی به هر کس منمای تا ؟ نکند دیده هر بی بصیرت

ماه رخسار نپوشی تربت یغمایی تا دل خلقی از این شهر به یغما نرود »

سعدی شیرازی.

در نهضت عاشورا نیز زنان حضوری جدی و نقشی عظیم دارند.درعین عفاف آزرم و با شکوه پوشش.

آنان در اوج مصائب و سختی ها حریم عفاف و حجاب را پاس داشتند و به آخرین وصیت پیشوای بزرگ شهامت، معلم بی بدیل شهادت،امام حسین (ع) را که در آستانه رفتن به میدان نبرد آویزه گوش قرار دادند که فرمود: آماده مصیبت باشید لباسهای (روی) خودرا بپوشید بدانید خداحامی شماست و از شمامحافظت می کند و از شر دشمنان نجاتتان میدهد و عاقبت امورتان را خیرمیکند...

بنگرید امام حسین(ع) در آخرین لحظات حیات زنان را به حجاب و پاس داشتن حرمتشان سفارش میکند.